. . نامه امام عصر(عج) به شیخ مفید؛ به شیعیان ما بگو .

مهدی پرس:


اما بعد، سلام بر تو ‌‌ای دوست با اخلاص در دین که در اعتقاد به ما از روی علم و یقین امتیاز داری! در منظر تو، خداوندی را که جز او خدایی نیست، سپاس‎گزارده و از [سوی] او بر آقا و مولا و پیامبرمان حضرت محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و نیز خاندان پاکش درود و رحمت فرستادیم.

تو را ـ که برای یاری حق، [کار می‌‎کنی] خداوند توفیقت را دوام بخشد و پاداشت را به سبب سخنانی که با صداقت از جانب ما می‌‎گویی، افزون گرداند ـ آگاه می‌‎کنیم که به ما اجازه داده شده که تو را به شرافت مکاتبه مفتخر سازیم و موظف کنیم که آنچه به تو می‌‎نویسیم به دوستان ما که نزدت هستند، برسانی، تا خداوند به اطاعت از خود گرامیشان بدارد و با حراست و عنایت خود، امورشان را کفایت نموده، مشکلاتشان را برطرف سازد.

پس تو ـ که خداوند با یارانش در برابر دشمنان که از دینش خارج شده‎اند، تأییدت نماید ـ به آنچه که یادآور و متذکر می‌‎شوم، متوجه باش و در رساندن و ابلاغ آن به کسانی که به آنها اعتماد داری، طبق آنچه که برای تو ـ اگر خدا بخواهد ـ ترسیم و تعیین می‌‎کنیم، عمل نما.

ما اگرچه هم‌اکنون در مکانی دور از جایگاه ستمگران، سکنا گزیده‎ایم که خداوند صلاح ما و شیعیان با ایمان ما را مادامی که حکومت دنیا به دست تبهکاران است، در این کار به ما ارائه فرموده است؛ در همه حال بر اخبار و احوال شما آگاهیم و هیچ‌چیزی از اوضاع شما برای ما پنهان و مخفی نیست. از لغزش‎هایی که از برخی شیعیان سر می‌‎زند از وقتی که بسیاری از آنان میل به بعضی از کارهای ناشایسته نموده‎اند که نیکان گذشته از آن احتراز می‌‎نمودند و پیمانی را که از آنان برای توجه به خداوند و دوری از زشتی‎ها گرفته شده است را پشت سر انداخته‎اند، اطلاع داریم.

گویی آنان نمی‌‎دانند که ما شما را‌‌ رها نکرده و یادتان را از خاطر نبرده‎ایم که اگر جز این بود، بلا‌ها و مصیبت‎ها بر شما فرود می‌‎آمد و دشمنان، شما را ریشه‎کن می‌‎کردند؛ پس تقوای الهی را پیشه کنید و ما را یاری دهید تا از فتنه‎هایی که به شما روی آورده، نجاتتان دهیم؛ فتنه و آشوبی که هرکس مرگش فرا رسیده باشد، از آن دور نماند و هر آنکه به آرزوی خود رسیده باشد، از ورطه آن به سلامت می‌‎رود و آن فتنه، نشانه نزدیکی حرکت و جنبش ما و آگاه‌کردن شما به امر و نهی ماست. خداوند نور خود را تمام خواهد کرد، گرچه مشرکان را خوش نیاید.

به تقیه چنگ زنید؛ چراکه هر آتشی که جاهلیت را برافروزد، گروه‎های اموی آن را شعله‎ور ساخته و با آن، گروه هدایت شده را بیمناک سازند. من عهده‎دار نجات کسی هستم که در آن فتنه برای خود مقام و جایگاهی نجوید و در عیب‎جویی از آن، به راهی پسندیده گام گذارد.

از حادثه‎ای که هنگام فرا رسیدن جمادی‌الاولی در همین سال روی خواهد داد، عبرت گیرید و از خوابی که شما را فرا گرفته است، برای حوادث بعدی آماده و بیدار شوید. به زودی از آسمان، نشانه روشن و آشکار و از زمین نیز علامتی همانند آن برای شما پدیدار می‌‎شود. در مشرق زمین حوادثی غمبار و نابسامان، روی خواهد داد و بعد از آن، گروه‎هایی که از اسلام روی‎گردانیده، خروج کرده‎اند، بر عراق سلطه خواهند یافت و بر اثر بدکاری و سوء اعمال آنان، اهل عراق، دچار سختی معیشت می‌‎گردند. پس از مدتی، با هلاکت و نابودی فرمان‎روایی بدکار، ناراحتی‎ها برطرف می‌‎شود و سپس پرهیزکاران نیکوکار از هلاکت و نابودی [او] شاد می‌‎گردند.

کسانی که از گوشه و کنار دنیا به حج می‌‎روند، به همه آرزو‌ها و اهداف خود می‌‎رسند و هرچه می‌‎خواهند در دسترس آنها وجود خواهد داشت. ما نیز در آن وقت برای آسان کردن حج آنان بر طبق دل‎خواهشان، برنامه داریم که با انسجام و نظم ظاهر می‌شود.

بنابراین، هر یک از شما باید کاری کند که وی را به محبت و دوستی ما نزدیک نماید و از آنچه خوشایند ما نیست و باعث کراهت و خشم ماست، دوری گزیند؛ زیرا امر ما ناگهان فرا می‌‎رسد؛ هنگامی که توبه و بازگشت برای کسی سودی ندارد و پشیمانی او از گناه، وی را از کیفر ما نجات نمی‌‎بخشد.

خداوند، راه رشد و هدایت را به شما نشان دهد و به لطف و رحمت خود، وسایل توفیق را برایتان فراهم فرماید![1]

نکات مهمی که از توقیع مبارک امام زمان علیه‌السلام به شیخ مفید بدست می‌آید، عبارت‌اند از:

1. اظهار محبت حضرت به شیخ مفید و دعا برای او.

2. موظف کردن شیخ مفید به رساندن پیام امام علیه‌السلام به دوستان ایشان.

3. تصریح امام به آگاهی از اوضاع و احوال شیعیان و خبردار شدن از اعمال آنان.

4. تصریح به اینکه توجه امام علیه‌السلام به شیعیان مانع از نزول مصیبت‌ها و نابودی شیعه به دست دشمنان می‌شود.

5. خبر از بروز فتنه و آشوب در دوران غیبت.

6. توصیه به تقیه.

7. پیش‌بینی حوادث اجتماعی غم‌بار برای شیعیان که پس از مدتی پایان خواهد یافت.

8. دستور به انجام اعمال صالحی که ما را به محبت امام زمان علیه‌السلام نزدیک می‌کند و دوری از اموری که ناراحتی و خشم امام علیه‌السلام را در پی دارد.

9. توجه دادن به ناگهانی بودن ظهور و لزوم به تأخیر نیانداختن توبه.

10. دعای حضرت برای رشد و هدایت و توفیق شیعیان.



پی‎نوشت‎ها

1. احتجاج، طبرسی، ج2، ص596.

منبع من:http://mahdi.cc/fa/news/