حجاب در اسلام در یک مسئله اساسی تر ریشه دارد؛ اسلام می خواهد انواع لذت جویی های جنسی، به محیط خانوادگی و چارچوب ازدواج قانونی اختصاص یابد. پس باید پایه های استحکام حجاب را در لایه ای عمیق تر جستجو کرد.

خبرگزاری شبستان: حجاب اسلامی یکی از مهمترین نمادهای تمایز آشکار میان جوامع اسلامی و غیراسلامی به شمار می رود. در پرتو رعایت حجاب و التزام به عفاف است که شخصیت انسانی زن حفظ و زمینه های رشد تکامل زن و مرد در ابعاد مختلف فراهم می شود. با رعایت حجاب، پیوندها و علایق خانوادگی استحکام و دوام یافته، آرامش روحی و روانی به وجود می آید و حضور سالم و کارآمد زنان که نیمی از پیکره جامعه را تشکیل می دهند در ابعاد زندگی سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی تضمین می شود. شاید به همین سبب باشد که حجاب از ضروریات دین اسلام به شمار می آید.
بسیاری از پژوهشگران و اندیشمندان حوزه دین و اجتماع یکی از ریشه های مهم مشکلات و نابسامانی های جوامع را فقدان یا ضعف حیا و عفاف می دانند و در نگاه کلی می توان اساسی ترین علل فساد و نابودی جوامع و انحراف از مسیر اصیل و ناب پیامبران الهی را، یکی فراموش کردن عبادت و عبودیت و دیگری پیروی از شهوت نام برد که هر دو با بی بند و باری جنسی و کنار گذاردن حیا، عفاف و نماد روشن آن یعنی حجاب ارتباط مستقیم دارد.
بنابراین، رعایت حجاب و عفاف علاوه بر آنکه از حقوق خداوند محسوب می شود و نقشی موثر بر حفظ مصالح جامعه دارد، سنگری مستحکم برای مصونیت از گزند نگاه های هدفدار و مسموم و جلوگیری از لغزش ها و سقوط های هلاکت بار برای زن است. در این میان اتکای مطلق انعکاس تصویر پدیده های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی به وسایل ارتباط جمعی در دنیای معاصر و نقش بی چون و چرایی که آنها در انعکاس مطلوب و یا نامطلوب این پدیده ها ایفا می کنند بیش از پیش در دنیای امروز اهمیت نگاه به ابعاد مختلف دنیای اطراف را از قاب نگاه این رسانه ها آشکار می سازد.
البته باید توجه داشت که حجاب پدیده ای نیست که به دین اسلام و احکام متقن آن محدود شود بلکه بررسی های تاریخی نشان از آن دارد که قرن ها پیش از ظهور این مکتب انسان ساز، دیگر ادیان رعایت این پدیده اجتماعی فرهنگی را در دستور کار داشته اند و پیروان آنها ملزم به رعایت آن بوده اند.
به گونه ای که پژوهش‏ها نشان مى‏دهد زنان ایران زمین از زمان مادها که نخستین ساکنان این دیار بودند، داراى حجابی کامل شامل پیراهن بلند چین‏دار، شلوار تا مچ پا و چادر و شنلى بلند بر روى لباس‏ها بوده‏اند. این حجاب در دوران سلسله‏هاى مختلف پارس‏ها نیز معمول بوده است. بنابر این، در زمان بعثت زرتشت و قبل و بعد از آن، زنان ایرانى از حجابى کامل برخوردار بوده‏اند. برابر متون تاریخى، در همه آن زمان‏ها پوشاندن موى سر و داشتن لباس بلند و شلوار و چادر رایج بوده است و زنان هر چند با آزادى در محیط بیرون خانه رفت و آمد مى‏کردند و همپاى مردان به کار مى‏پرداختند، ولى این امور با حجاب کامل و پرهیز شدید از اختلاط هاى فسادانگیز همراه بوده است.
علاوه بر این، مورخان، از حجاب سخت زنان یهودی سخن گفته اند. ویل دورانت می گوید: "گفت وگوی علنی میان ذکور و اِناث، حتّی بین زن و شوهر از طرف فق های دین ممنوع گردیده بود.... .دختران را به مدرسه نمی فرستادند و در مورد آنها کسب اندکی علم را به ویژه چیز خطرناکی می شمردند. با این همه، تدریس خصوصی برای اِناث مجاز بود. نپوشاندن موی سر خلافی بود که مرتکب آن را مستوجب طلاق می ساخت. زندگی جنسی آنان، علیرغمِ تعدد زوجات، به طرز شایان توجّه، منزّه از خطایا بود. زنان آنان، دوشیزگانی محجوب، همسرانی کوشا، مادرانی پُرزا و امین بودند و از آن جا که زود وصلت می کردند، فحشا به حدّاقل تخفیف پیدا می کرد."
بدون تردید مبنای حجاب در شریعت یهود، آیات تورات بود که بر حجاب تأکید می نمود. کاربرد واژه چادر و برقع که به معنای روپوش صورت است، در آن آیات، کیفیت پوشش زنان یهودی را نشان می دهد. تورات تشبه مرد و زن به یکدیگر را نهی نموده، می گوید: "متاع مرد بر زن نباشد و مرد لباس زن را نپوشد؛ زیرا هر که این را کند، مکروه (یَهْوَه) خدای تو ست."
افزون بر موارد فوق، در کتاب مقدس، وجوب پوشاندن موی سر، لزوم پرهیز از زنان فریبکار و بیگانه، نهی از لمس و تماس واژه چادر، نقاب و برقع آمده است؛
همچنین، در ارتباط با حجاب در انجیل می خوانیم: "وهمچنین زنان خویشتن را بیارایند به لباس مزین به حیا و پرهیز، نه به زلف ها و طلا و مروارید و رخت گرانبها. بلکه چنان که زنانی را می شاید که دعوای دینداری می کند به اعمال صالحه...." (انجیل، رساله پولس به تیموناوس، باب دوم، فقره 9- 15). "همچنین ای زنان، شوهران خود را اطاعت نمایید تا اگر بعضی نیز مطیع کلام نشوند، سیرت زنان ایشان را بدون کلام دریابد. چون که سیرت طاهر و خدا ترس شما را ببینند. و شما را زینت ظاهری نباشد از بافتن موی و متحلی شدن به طلا و پوشیدن لباس. بلکه انسانیت باطنی قلبی در لباس غیر فاسد روح حلیم و آرام که نزد خدا گران بها است. زیرا بدین گونه، زنان مقدسه در سابق نیز که متوکل به خدا بودند، خویشتن را زینت می نمودند و شوهران خود را اطاعت می کردند. مانند ساره که ابراهیم را مطیع بود و او را آقا می خواند و شما دختران او شده اید" (انجیل، رساله پطرس رسول، باب سوم، فقره 1- 6).
در کنار اهتمامی که سایر ادیان و حتی برخی مکاتب به رعایت حجاب داشته اند، همچون دیگر زمینه ها بهترین و برترین دستورالعمل و کاربرد حجاب را دین مبین اسلام ارائه کرده است که این مهم به ویژه در آیات قرآن به خوبی ترسیم شده است.
از نگاه قرآن کریم، اصول و روش های مختلف آموزش، بشارت و انذار، معرفی الگو و امر به معروف و نهی از منکر، اصول بنیادین اثرگذاری درونی و بیرونی بر انسان ها هستند که مبنای تربیت و تهذیب نفس انسان ها و گرایش و پای بندی اجتماع به ارزش ها به شمار می روند. قرآن کریم افزون بر این اصول و مبانی کلی، در زمینه های گوناگون، راه کارهای اجرایی ویژه ای نیز ارائه کرده است. حجاب در اسلام در یک مسئله اساسی تر ریشه دارد؛ یعنی اسلام می خواهد انواع لذت جویی های جنسی، به محیط خانوادگی و چارچوب ازدواج قانونی اختصاص یابد. پس باید پایه های استحکام حجاب را در لایه ی عمیق تر جست و جو کرد که همان کنترل روابط جنسی، وجود حیا و عفاف در جامعه و جلوگیری از اختلاط است. از این رو، در یافتن راهکارهای گسترش حجاب، بیشترین راهکارها به تنظیم روابط جنسی زن و مرد مربوط می شود؛ زیرا تنظیم صحیح این روابط بهترین عامل در کاهش ناهنجاری ها در رفتار و پوشش زنان و مردان و گسترش و استحکام حجاب اسلامی در جامعه اسلامی است.


الف) برخورد شدید با روابط جنسی نامشروع
حجاب و پوشش ظاهری و رعایت حریم میان زن و مرد، در عفاف و حیای درونی ریشه دارد. هر چه حیای درونی افراد کاهش یابد و آسیب ببیند، رفتار و پوشش ظاهری نیز آسیب خواهد دید. بی حیایی و آزادی در روابط جنسی زن و مرد، زمینه هر گونه حریم ظاهری میان آن دو را ازمیان خواهد برد.


ب) کنترل و محدودسازی نگاه
قرآن کریم برای تنظیم روابط سالم اجتماعی زن و مرد به نکته ای مهم و اساسی اشاره می کند و به مردان باایمان می گوید که چشم های خویش را از زنان نامحرم فرو گیرند. همچنین به زنان مومن فرمان می دهد که نگاه خود را از مردان نامحرم برگیرند. نگاه، نقطه آغازین روابط زن و مرد است که چنانچه کنترل نشود زمینه ساز ادامه ارتباط خواهد شد و پی آمدهای نامطلوبی بر جای خواهد گذاشت.
بنابراین، به خوبی می توان داوری کرد که امروزه در دایره نظر و نگاه در سطح جامعه، با چه وضعیت و شرایطی روبه رو هستیم. عادی شدن نگاه زنان و مردان نامحرم به یکدیگر و پایین بودن حساسیت های افراد در این زمینه، از جمله مسائل مهمی است که متاسفانه کمتر بدان توجه می شود. کم نیستند زنانی که حجاب مناسب ندارند ولی مردان در نگاه به آنان اگر چه بدون قصد، خود را آزاد می بینند. طبیعی و عادی شدن این مسئله از مشکلات جدی جامعه است.

 

ج) حجاب (پوشش) زنان
قرآن کریم در پی صدور فرمان کنترل نگاه دستور می دهد تا زنان پوشش خود را کامل کنند و از آنان می خواهد که (اطراف) روسری (مقنعه) هایشان از روی سینه خود افکنند(تا گردن و سینه با آن پوشیده شود)(سوره نور، آیه 31).
پوشش مناسب در زنان، از مهمترین عوامل کاهش تنش ها در روابط با مردان است. بدپوشی و برهنگی نیز بستر تحریک و مزاحمت جنسی مردان در حق زنان را پدید می آورد. از همین رو، قرآن کریم می فرماید:
"ای پیامبر! به همسرانت و دخترانت و زنان مومنان بگو پوشش های بلند( و چادر مانند) شان را به خودشان نزدیک کنند. این (کار) برای این که (به عفت ) شناخته شوند و آزار نبینند، بهتر است"(سوره احزاب، آیه 59).
پوشش مناسب در بانوان، زمینه طمع ورزی بیماردلان را کاهش می دهد و سلامت روابط اجتماعی زنان و مردان را ارتقا می بخشد. بنابر آنچه از آیه های پوشش و تفاسیر معتبر شیعه و اهل سنت بر می آید، پوشش زنان باید شامل پوشش سر و گردن و تمام بدن باشد. لازم است زنان، زینت ها و زیبایی های خویش را از نگاه مردان نامحرم پوشیده نگاه دارند.

 

د) پوشیدگی روابط جنسی همسران
قرآن کریم سفارش می کند که روابط زناشویی همسران باید کاملا پنهانی و به دور از نگاه دیگران، حتی فرزندان خانواده باشد. این دستور برای حفظ صفت شرم و حیا در جامعه و جلوگیری از آلودگی های اخلاقی و جنسی است.
"ای مومنان! باید غلامان و کنیزانتان و نیز کودکانی از شما که به سن بلوغ نرسیده اند، سه بار در شبانه روز ( برای ورود به خلوتگاه تان) از شما کسب اجازه کنند. پیش از نماز بامداد و نیم روز که جامه هاتان را بیرون می آورید و پس از نماز عشاء. اینها سه وقت مخصوص( خلوت ) شماست" (سوره نور، آیه 58).
در روایت ها نیز سفارش های فراوانی درباره پنهان ساختن روابط همسران از کودکان آمده است که همگی از ضرورت حفظ حالت شرم و حیا وآشکار نساختن خواسته های جنسی حکایت می کند. آشکار شدن کشش های جنسی در سطح جامعه، زمینه ساز ناهنجاری های جنسی، روابط نامشروع و دیگر نابسامانی ها در روابط زن و مرد خواهد شد. بنابراین، حفظ جامعه از آشکار شدن کشش های جنسی یکی از مهم ترین پایه های گسترش حجاب و عفاف در جامعه اسلامی است.
با آنچه ذکر شد و با نگاهی که اسلام و قرآن نسبت به حجاب دارند بی تردید حفظ ارزش و حریم زنان و پالایش زندگی فردی و اجتماعی مردم از آسیب ها، اصلی ترین دلایل تاکید بر رعایت این پدیده است.
پی نوشت ها:
1- قرآن
2- تفسیر المیزان
3- فرهنگ برهنگی و برهنگی فرهنگیی نوشته غلامعلی حدادعادل. تهران، انتشارات سروش، 1372.

4- قرآن و مقام زن نوشته علی کمالی. تهران، نشر امیری، 1373.
5- حجاب در ادیان الهی نوشته علی محمدی آشتیانی. چاپ دوم، نشر اشراق، 1378.
6- وسائل الشیعه.

 
  

تاکید اسلام بر حجاب برای چیست؟ 1391-4-21 حجاب در اسلام در یک مسئله اساسی تر ریشه دارد؛ اسلام می خواهد انواع لذت جویی های جنسی، به محیط خانوادگی و چارچوب ازدواج قانونی اختصاص یابد. پس باید پایه های استحکام حجاب را در لایه ای عمیق تر جستجو کرد. خبرگزاری شبستان: حجاب اسلامی یکی از مهمترین نمادهای تمایز آشکار میان جوامع اسلامی و غیراسلامی به شمار می رود. در پرتو رعایت حجاب و التزام به عفاف است که شخصیت انسانی زن حفظ و زمینه های رشد تکامل زن و مرد در ابعاد مختلف فراهم می شود. با رعایت حجاب، پیوندها و علایق خانوادگی استحکام و دوام یافته، آرامش روحی و روانی به وجود می آید و حضور سالم و کارآمد زنان که نیمی از پیکره جامعه را تشکیل می دهند در ابعاد زندگی سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی تضمین می شود. شاید به همین سبب باشد که حجاب از ضروریات دین اسلام به شمار می آید. بسیاری از پژوهشگران و اندیشمندان حوزه دین و اجتماع یکی از ریشه های مهم مشکلات و نابسامانی های جوامع را فقدان یا ضعف حیا و عفاف می دانند و در نگاه کلی می توان اساسی ترین علل فساد و نابودی جوامع و انحراف از مسیر اصیل و ناب پیامبران الهی را، یکی فراموش کردن عبادت و عبودیت و دیگری پیروی از شهوت نام برد که هر دو با بی بند و باری جنسی و کنار گذاردن حیا، عفاف و نماد روشن آن یعنی حجاب ارتباط مستقیم دارد. بنابراین، رعایت حجاب و عفاف علاوه بر آنکه از حقوق خداوند محسوب می شود و نقشی موثر بر حفظ مصالح جامعه دارد، سنگری مستحکم برای مصونیت از گزند نگاه های هدفدار و مسموم و جلوگیری از لغزش ها و سقوط های هلاکت بار برای زن است. در این میان اتکای مطلق انعکاس تصویر پدیده های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی به وسایل ارتباط جمعی در دنیای معاصر و نقش بی چون و چرایی که آنها در انعکاس مطلوب و یا نامطلوب این پدیده ها ایفا می کنند بیش از پیش در دنیای امروز اهمیت نگاه به ابعاد مختلف دنیای اطراف را از قاب نگاه این رسانه ها آشکار می سازد. البته باید توجه داشت که حجاب پدیده ای نیست که به دین اسلام و احکام متقن آن محدود شود بلکه بررسی های تاریخی نشان از آن دارد که قرن ها پیش از ظهور این مکتب انسان ساز، دیگر ادیان رعایت این پدیده اجتماعی فرهنگی را در دستور کار داشته اند و پیروان آنها ملزم به رعایت آن بوده اند. به گونه ای که پژوهش‏ها نشان مى‏دهد زنان ایران زمین از زمان مادها که نخستین ساکنان این دیار بودند، داراى حجابی کامل شامل پیراهن بلند چین‏دار، شلوار تا مچ پا و چادر و شنلى بلند بر روى لباس‏ها بوده‏اند. این حجاب در دوران سلسله‏هاى مختلف پارس‏ها نیز معمول بوده است. بنابر این، در زمان بعثت زرتشت و قبل و بعد از آن، زنان ایرانى از حجابى کامل برخوردار بوده‏اند. برابر متون تاریخى، در همه آن زمان‏ها پوشاندن موى سر و داشتن لباس بلند و شلوار و چادر رایج بوده است و زنان هر چند با آزادى در محیط بیرون خانه رفت و آمد مى‏کردند و همپاى مردان به کار مى‏پرداختند، ولى این امور با حجاب کامل و پرهیز شدید از اختلاط هاى فسادانگیز همراه بوده است. علاوه بر این، مورخان، از حجاب سخت زنان یهودی سخن گفته اند. ویل دورانت می گوید: "گفت وگوی علنی میان ذکور و اِناث، حتّی بین زن و شوهر از طرف فق های دین ممنوع گردیده بود.... .دختران را به مدرسه نمی فرستادند و در مورد آنها کسب اندکی علم را به ویژه چیز خطرناکی می شمردند. با این همه، تدریس خصوصی برای اِناث مجاز بود. نپوشاندن موی سر خلافی بود که مرتکب آن را مستوجب طلاق می ساخت. زندگی جنسی آنان، علیرغمِ تعدد زوجات، به طرز شایان توجّه، منزّه از خطایا بود. زنان آنان، دوشیزگانی محجوب، همسرانی کوشا، مادرانی پُرزا و امین بودند و از آن جا که زود وصلت می کردند، فحشا به حدّاقل تخفیف پیدا می کرد." بدون تردید مبنای حجاب در شریعت یهود، آیات تورات بود که بر حجاب تأکید می نمود. کاربرد واژه چادر و برقع که به معنای روپوش صورت است، در آن آیات، کیفیت پوشش زنان یهودی را نشان می دهد. تورات تشبه مرد و زن به یکدیگر را نهی نموده، می گوید: "متاع مرد بر زن نباشد و مرد لباس زن را نپوشد؛ زیرا هر که این را کند، مکروه (یَهْوَه) خدای تو ست." افزون بر موارد فوق، در کتاب مقدس، وجوب پوشاندن موی سر، لزوم پرهیز از زنان فریبکار و بیگانه، نهی از لمس و تماس واژه چادر، نقاب و برقع آمده است؛ همچنین، در ارتباط با حجاب در انجیل می خوانیم: "وهمچنین زنان خویشتن را بیارایند به لباس مزین به حیا و پرهیز، نه به زلف ها و طلا و مروارید و رخت گرانبها. بلکه چنان که زنانی را می شاید که دعوای دینداری می کند به اعمال صالحه...." (انجیل، رساله پولس به تیموناوس، باب دوم، فقره 9- 15). "همچنین ای زنان، شوهران خود را اطاعت نمایید تا اگر بعضی نیز مطیع کلام نشوند، سیرت زنان ایشان را بدون کلام دریابد. چون که سیرت طاهر و خدا ترس شما را ببینند. و شما را زینت ظاهری نباشد از بافتن موی و متحلی شدن به طلا و پوشیدن لباس. بلکه انسانیت باطنی قلبی در لباس غیر فاسد روح حلیم و آرام که نزد خدا گران بها است. زیرا بدین گونه، زنان مقدسه در سابق نیز که متوکل به خدا بودند، خویشتن را زینت می نمودند و شوهران خود را اطاعت می کردند. مانند ساره که ابراهیم را مطیع بود و او را آقا می خواند و شما دختران او شده اید" (انجیل، رساله پطرس رسول، باب سوم، فقره 1- 6). در کنار اهتمامی که سایر ادیان و حتی برخی مکاتب به رعایت حجاب داشته اند، همچون دیگر زمینه ها بهترین و برترین دستورالعمل و کاربرد حجاب را دین مبین اسلام ارائه کرده است که این مهم به ویژه در آیات قرآن به خوبی ترسیم شده است. از نگاه قرآن کریم، اصول و روش های مختلف آموزش، بشارت و انذار، معرفی الگو و امر به معروف و نهی از منکر، اصول بنیادین اثرگذاری درونی و بیرونی بر انسان ها هستند که مبنای تربیت و تهذیب نفس انسان ها و گرایش و پای بندی اجتماع به ارزش ها به شمار می روند. قرآن کریم افزون بر این اصول و مبانی کلی، در زمینه های گوناگون، راه کارهای اجرایی ویژه ای نیز ارائه کرده است. حجاب در اسلام در یک مسئله اساسی تر ریشه دارد؛ یعنی اسلام می خواهد انواع لذت جویی های جنسی، به محیط خانوادگی و چارچوب ازدواج قانونی اختصاص یابد. پس باید پایه های استحکام حجاب را در لایه ی عمیق تر جست و جو کرد که همان کنترل روابط جنسی، وجود حیا و عفاف در جامعه و جلوگیری از اختلاط است. از این رو، در یافتن راهکارهای گسترش حجاب، بیشترین راهکارها به تنظیم روابط جنسی زن و مرد مربوط می شود؛ زیرا تنظیم صحیح این روابط بهترین عامل در کاهش ناهنجاری ها در رفتار و پوشش زنان و مردان و گسترش و استحکام حجاب اسلامی در جامعه اسلامی است. الف) برخورد شدید با روابط جنسی نامشروع حجاب و پوشش ظاهری و رعایت حریم میان زن و مرد، در عفاف و حیای درونی ریشه دارد. هر چه حیای درونی افراد کاهش یابد و آسیب ببیند، رفتار و پوشش ظاهری نیز آسیب خواهد دید. بی حیایی و آزادی در روابط جنسی زن و مرد، زمینه هر گونه حریم ظاهری میان آن دو را ازمیان خواهد برد. ب) کنترل و محدودسازی نگاه قرآن کریم برای تنظیم روابط سالم اجتماعی زن و مرد به نکته ای مهم و اساسی اشاره می کند و به مردان باایمان می گوید که چشم های خویش را از زنان نامحرم فرو گیرند. همچنین به زنان مومن فرمان می دهد که نگاه خود را از مردان نامحرم برگیرند. نگاه، نقطه آغازین روابط زن و مرد است که چنانچه کنترل نشود زمینه ساز ادامه ارتباط خواهد شد و پی آمدهای نامطلوبی بر جای خواهد گذاشت. بنابراین، به خوبی می توان داوری کرد که امروزه در دایره نظر و نگاه در سطح جامعه، با چه وضعیت و شرایطی روبه رو هستیم. عادی شدن نگاه زنان و مردان نامحرم به یکدیگر و پایین بودن حساسیت های افراد در این زمینه، از جمله مسائل مهمی است که متاسفانه کمتر بدان توجه می شود. کم نیستند زنانی که حجاب مناسب ندارند ولی مردان در نگاه به آنان اگر چه بدون قصد، خود را آزاد می بینند. طبیعی و عادی شدن این مسئله از مشکلات جدی جامعه است.   ج) حجاب (پوشش) زنان قرآن کریم در پی صدور فرمان کنترل نگاه دستور می دهد تا زنان پوشش خود را کامل کنند و از آنان می خواهد که (اطراف) روسری (مقنعه) هایشان از روی سینه خود افکنند(تا گردن و سینه با آن پوشیده شود)(سوره نور، آیه 31). پوشش مناسب در زنان، از مهمترین عوامل کاهش تنش ها در روابط با مردان است. بدپوشی و برهنگی نیز بستر تحریک و مزاحمت جنسی مردان در حق زنان را پدید می آورد. از همین رو، قرآن کریم می فرماید: "ای پیامبر! به همسرانت و دخترانت و زنان مومنان بگو پوشش های بلند( و چادر مانند) شان را به خودشان نزدیک کنند. این (کار) برای این که (به عفت ) شناخته شوند و آزار نبینند، بهتر است"(سوره احزاب، آیه 59). پوشش مناسب در بانوان، زمینه طمع ورزی بیماردلان را کاهش می دهد و سلامت روابط اجتماعی زنان و مردان را ارتقا می بخشد. بنابر آنچه از آیه های پوشش و تفاسیر معتبر شیعه و اهل سنت بر می آید، پوشش زنان باید شامل پوشش سر و گردن و تمام بدن باشد. لازم است زنان، زینت ها و زیبایی های خویش را از نگاه مردان نامحرم پوشیده نگاه دارند.   د) پوشیدگی روابط جنسی همسران قرآن کریم سفارش می کند که روابط زناشویی همسران باید کاملا پنهانی و به دور از نگاه دیگران، حتی فرزندان خانواده باشد. این دستور برای حفظ صفت شرم و حیا در جامعه و جلوگیری از آلودگی های اخلاقی و جنسی است. "ای مومنان! باید غلامان و کنیزانتان و نیز کودکانی از شما که به سن بلوغ نرسیده اند، سه بار در شبانه روز ( برای ورود به خلوتگاه تان) از شما کسب اجازه کنند. پیش از نماز بامداد و نیم روز که جامه هاتان را بیرون می آورید و پس از نماز عشاء. اینها سه وقت مخصوص( خلوت ) شماست" (سوره نور، آیه 58). در روایت ها نیز سفارش های فراوانی درباره پنهان ساختن روابط همسران از کودکان آمده است که همگی از ضرورت حفظ حالت شرم و حیا وآشکار نساختن خواسته های جنسی حکایت می کند. آشکار شدن کشش های جنسی در سطح جامعه، زمینه ساز ناهنجاری های جنسی، روابط نامشروع و دیگر نابسامانی ها در روابط زن و مرد خواهد شد. بنابراین، حفظ جامعه از آشکار شدن کشش های جنسی یکی از مهم ترین پایه های گسترش حجاب و عفاف در جامعه اسلامی است. با آنچه ذکر شد و با نگاهی که اسلام و قرآن نسبت به حجاب دارند بی تردید حفظ ارزش و حریم زنان و پالایش زندگی فردی و اجتماعی مردم از آسیب ها، اصلی ترین دلایل تاکید بر رعایت این پدیده است. پی نوشت ها: 1- قرآن 2- تفسیر المیزان 3- فرهنگ برهنگی و برهنگی فرهنگیی نوشته غلامعلی حدادعادل. تهران، انتشارات سروش، 1372. 4- قرآن و مقام زن نوشته علی کمالی. تهران، نشر امیری، 1373. 5- حجاب در ادیان الهی نوشته علی محمدی آشتیانی. چاپ دوم، نشر اشراق، 1378. 6- وسائل الشیعه.

نوشته شده در چهارشنبه 95/2/29ساعت 2:4 عصر توسط fateme ghodrati نظرات ( ) |