در قیامت زن زیبایی را که به خاطر زیبایش در فتنه افتاده است و (فریب زیبایی خود را خورده؛ و بی حجابی و بی عفتی و آلودگی دامن گناه او می باشد) به پای حساب خواهند کشید. خطاب به خداوند متعال خواهد گفت:
 خدایا،خودت مرا زیبا خلق کردی تا اینکه در فتنه افتادم. به اذن الهی، حضرت مریم (سلام الله علیها) را در آنجا حاضر خواهند نمود و ندا خواهد شد: نگاه کن ببین تو زیباتری یا این زن، ما او را هم در نهایت زیبایی آفریدیم اما او گناه نکرد و فریب نخورد.
تُؤتی بالمَرأهِ اِلحُسناءِ یَومَ الِقِیامَهِ الّتِی قَدِ افتَتَنت فِی حُسنِها،فَتَقُولُ: یا رَبِّ،حَسّنتَ خَلقِی حَتّی لَقِیتُ ما لَقِیتُ،فَیُجاءُ،بمَریَمَ(س)، فَیُقالُ:أنتَ أحسَنُ أو هذِهِ؟ قَد حَسّنّاها فَلَم تَفتَتِنُ 
(الکافی :228/8)

آخ چقدر دلم می خواهد در یک هوای پاک و در اوج سکوت بین درختان قدم بزنم بدون هیچ دغدغه ای، مثل پرنده ها آزادانه، 
آری آزادانه، آزادی ای که مجبور نباشم به خودم کلی وسیله آویزان کنم، و ساعت های با ارزش عمرم را پای میز توالت تلف کنم برای آرایش، که شاید کسی به من نگاه کنه.

                                      نه؛ این آزادی را نمی خواهم.